خداموجودی است که آغازی نداردوباعدم سازگارنیست درعین اینکه باتمام موجودات همراه است،ازآنان جداست
خداکه کارگردان جهان است کارش نیازی به وسیله نداردوکارش شبیه به کاربشرنیست
خداآگاه بود،آنگاه که نیازی به مخلوق خودنداشت،یکتابود،آنگاه که پناهگاهی برای انس گرفتن نبود،یکتاست وازتنهائی ترس ندارد
خداکه جهان راآغازکردنه برای آن فکرکردونه تجربه ای داشت ونه بخودحرکتی دادونه لحظه ای ناراحت گردید
خداهرموجودی رادرجای خودخلق کردومیان طبیعت های مختلف صفابرقرارکردوغرائزموجودات راتنظیم ومیان آنهامناسبت ایجادنمود،زیراقبل ازخلق کردن آنهاهم موجودات رامی شناخت وهم آغازوانجام آنهارامی دانست وهم ازصحیح ومعیوب آنهاآگاه بود
حمدمخصوص خدائی است که بدون اینکه دیده شودشناخته شده است آفریدگاری است که درخلقت خودزحمت نمی کشد مخلوق راباقدرتش خلق کرده وریاستمداران راباعظمت خویش ذلیل ساخته وبراثرلطف خودبزرگواران راآقائی بخشیده است
نهج البلاغه امام علی(ع)