در انبوهِ افکارم خیابانیست
دو طرفه
با کوچه پس کوچه های خاطره
هر روز قدم میزنم
دوستت دارمهایت را میشمارم
به انتها که میرسم قلبم دو نیمه میشود
یکی با تو میرود تا ابد
دیگری محزون تر از همیشه
به خانه برمیگردد
تو بگو
با این قلب مردد چه کنم؟
بهار ذوالفقاری