وقتی بین دو شهر سفر میکنیم، انواع مناظر رو میبینیم هر لحظه با لحظه قبلش متفاوته هر ثانیه امکان داره یک چیز جدید ببینیم ولی اگر این مسیر رو خیلی خیلی کوتاه کنیم و این قسمت کوتاه رو تکرار کنیم، دیگه جذاب نیست
حالا تصور کنید جایی زندگی کنیم که تقسیم بندی‌های معمول نیستن سال و ماه و هفته و روز و ساعت وجود ندارن زندگی یه خط صاف باشه شبیه یک جاده، بین دو نقطه تولد تا مرگ توی این زندگی، تکرار معنی نداره از قبل هیچ انتظار و توقعی نداریم
این زندگی هیجان انگیز چیزیه که ما در کودکی تجربه کردیم و لذت بردیم
روزها بازی میکردیم دم غروب یه بازی دیگه شب صفا میکردیم برق بود یه جور، قطع که میشد یه جور دیگه انگار فقط تصمیم داشتیم که لذت ببریم و اتفاقات بیرونی مهم نبود
من معتقدم چیزی که حال آدمو خراب میکنه، اتفاقات بیرون نیست، بلکه مقدار فاصله اتفاقات بیرونه با توقع آدم
هر چی این دوتا نزدیکتر باشن حال آدما بهتره بنابراین اگه میخواید به کسی حس بدبختی بدید، کافیه فاصله این دوتا رو زیاد کنید؛ یا داشته‌هاشو کم کنید، یا توقعات و خواسته‌هاشو بزرگ کنید نتیجه تضمین شده‌س
علی میری