بِسمِ اللّه الرحمنِ الرَحیم
شیطان فقر
امام صادق (علیه السلام) از هارون‌بن‌خارجه نقل شده است سؤال کردم «من گاهی خوشحال می‌گردم بدون اینکه چیزی را در خود و یا مال و دوستانم احساس کنم و گاهی هم محزون می‌شوم بدون اینکه در خود و یا مال و یا دوستانم احساس ناراحتی داشته باشم» امام (علیه السلام) فرمود «آری شیطان به قلب آدمی می‌اندازد که اگر تو در نزد خداوند ارج و اعتباری داشتی، دشمن را بر تو مسلّط نمی‌کرد و تو را به او محتاج نمی‌ساخت آیا می‌خواهی همان‌گونه که گذشتگان در انتظار ماندند، در انتظار بمانی؟ آیا آن‌ها چیزی گفتند؟ در اینجا محزون می‌گردی بدون اینکه بدانی حزن از کجا آمد امّا خوشحالی برای این است که فرشته‌ای به دل القاء می‌کند و می‌گوید اگر خداوند دشمن را بر تو مسلّط کرده و تو را به او نیازمند ساخته است این‌ها چند روز بیش نیست و خداوند در آینده به تو احسان می‌کند و مورد آمرزش قرار می‌دهد و این است سخن خداوند متعال الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَهً مِنْهُ وَ فَضْلًا»
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۳۶۲