دنیا،افراد را سرگرم خود می سازد

دنیا،افرادراسرگرم خودمی سازدوهرچه دنیاطلب بیشترازدنیابهره ببرد،حرصش به آن زیادترمی گرددوآزش فزون ترمی شودودنیاطلب هیچگاه به آنچه بچنگ آورده است قانع نیست ودرفکربدست آوردن چیزهایی است که به آن دست نیافته است
پس ازهمه این زحمت هاازآنچه جمع آوری کرده جدامی شودوبافته ها،پاره میگردد اگرازحوادث گذشته پندگرفته بودی(معاویه)نسبت به آنچه باقی مانده است خودراحفظ میکردی
کسی که به دنیا علاقمندگرددقلبش به سه موضوع آلوده گردد غم بی پایان،حرص ابدی وآرزویی که هیچگاه به آن دست نمی یابد
حرص،کبر،وحسداموری هستند که انسان رابه فرورفتن درگناه میکشانندوشرگردآورنده ی عیب های بداست
نهج البلاغه امام علی(ع)