برتراند راسل ما خردمند، و شاید هم بیش از حد خردمندیم، اما اگر از منظر علمِ اخلاق نگاه کنیم، باید بگوییم که به‌اندازه‌یِ کافی خوب نیستیم
او می‌گوید بدبختی ما در این است که خرد ما بسیار سریعتر از توانایی‌های اخلاقیمان رشد و تکامل یافته است،
به این معنا که خردِ ما به اندازه‌ای بوده است که بتوانیم بمب اتمی و هیدروژنی بسازیم، اما از نظر اخلاقی آنچنان نابالغ مانده‌ایم که توان تشکیل حکومتی جهانی را نداریم، حکومتی که بتواند ما را از جنگی نابودکننده نجات دهد
کارل پوپر
کتاب میدانم که هیچ نمیدانم
⃤『 』