آغوش تو پناه امنی بود

آغوش تو پناه امنی بود
برای فراموش کردن ،
برای دور ماندن از قیل و قال روزگار، برای در امان ماندن از چشمان بی پروا ، برای گوشه ایی، فقط آرامش
اصلا آغوش تو شده بود یک عادت
برای مرور احساسی خام
که پابه پای دلم آمدی و
رفیق لحظه هایم شد ی
عشق را برایم کلید زدی و
راستی کجای قصه بودیم
که دلدادگی مان این چنین گُل کرد

آذر فراهانی